زندگی،یک نعمت است.
امروز هرگاه خواستید کلمه ای ناخوشایند به زبان آورید،

 

 

 

 به کسانی فکر کنید که قادر به تکلّم نیستند.

قبل از اینکه بخواهید از مزّه ی غذای تان شکایت کنید،

 

 

 

 به کسی فکر کنید که اصلاً چیزی برای خوردن ندارد.

قبل از اینکه از همسرتان شکایت کنید،

 

 

 

 به کسی فکر کنید که برای داشتن یک همدم،

 

 

 

 به درگاه خدا زاری می کند.

امروز پیش از آنکه از زندگی تان شکایت کنید،

 

 

 

 به کسی فکر کنید که خیلی زود هنگام،

 

 

 

 به بهشت رفته است.

قبل از آنکه از فرزندان تان شکایت کنید،

 

 

 

 به کسی فکر کنید که آرزوی بچّه دار شدن دارد،

 

 

 

 امّا عقیم است.

قبل از آنکه شکایت کنید که چرا  کسی،

 

 

 

 خانه تان را تمیز نکرده یا جارو نزده،

 

 

 

 به آدم هایی فکر کنید که مجبورند شب را در خیابان بخوابند.

پیش از نالیدن از مسافتی که مجبورید رانندگی کنید،

 

 

 

 به کسی فکر کنید که مجبور است همان مسیر را پیاده طی کند.

و پیش از آنکه از شغل تان خسته شوید،

 

 

 

و از آن شکایت کنید،

 

 

 

 به افراد بیکار و ناتوان،

 

 

 

و کسانی که در آرزوی داشتن شغل شما هستند،

 

 

 

 فکر کنید.


زندگی،یک نعمت است.

 

 

 

 از آن لذّت ببرید.

 

 

 

 آنرا جشن بگیرید،

 

 و ادامه اش دهید.